Radio

BiperTV

Facebook

Galerie

Wydarzenia

Artykuły

Szukaj

Reklama

Reklama

Najcieplejszy czerwiec w historii świata za nami. Jakie są skutki ekstremalnie wysokich temperatur?

Copernicus Climate Change Service (C3S), realizowany przez Europejskie Centrum Prognoz Średnioterminowych w imieniu Komisji Europejskiej i finansowany przez UE, rutynowo publikuje comiesięczne biuletyny klimatyczne. Raporty przedstawiają zmiany zaobserwowane w globalnej temperaturze powietrza, morskiej pokrywie lodowej i zmiennych hydrologicznych. Wszystkie raportowane wyniki opierają się na analizach komputerowych wykorzystujących miliardy pomiarów z satelitów, statków, samolotów i stacji pogodowych na całym świecie.

Copernicus Climate Change Service (C3S)

 

W ramach monitoringu C3S dokładnie obserwuje również zmiany temperatur oceanów, zarówno związane z rozwijającym się El Niño, jak i wyjątkowo wysokimi temperaturami na północnym Atlantyku. W maju 2023 r. temperatury powierzchni morza na całym świecie były wyższe niż w jakimkolwiek poprzednim maju, a trend ten utrzymywał się do czerwca. Wtedy to, na całym świecie odnotowano znacznie wyższe temperatury powierzchni wszechoceanu niż w jakimkolwiek poprzednim czerwcu:

Czerwiec 2023 r. – temperatura:

– Wszechocean przekroczył najwyższe w historii temperatury powierzchni wód odnotowane w czerwcu poprzednich lat
– Na północnym Atlantyku odnotowano wyjątkowo wysokie anomalie temperatury powierzchni morza. Było to spowodowane połączeniem krótkoterminowej anomalnej cyrkulacji w atmosferze i długoterminowych zmian na oceanach
– Ekstremalne morskie fale upałów zaobserwowano w Irlandii, Wielkiej Brytanii i na Morzu Bałtyckim
– El Niño utrzymywało się w dalszym ciągu nad tropikalnym wschodnim Pacyfikiem

Jak mówi Carlo Buontempo, dyrektor Copernicus Climate Change Service (C3S): „Te nadzwyczajne warunki na północnym Atlantyku podkreślają złożoność systemu ziemskiego i przypominają nam o znaczeniu monitorowania globalnego klimatu w czasie zbliżonym do rzeczywistego. Wzajemne oddziaływanie lokalnych i globalnych zmian oraz trendów klimatycznych ma kluczowe znaczenie dla lepszego zarządzania czynnikami ryzyka i opracowywania skutecznych polityk adaptacyjnych”. Szczegółową analizę tych ustaleń wraz z dodatkowymi materiałami można znaleźć tutaj.

Czerwiec 2023 r. – temperatury powietrza na powierzchni ziemi:

– Czerwiec był najcieplejszym miesiącem na świecie i przekroczył średnią z lat 1991-2020 o nieco ponad 0,5°C, znacznie przewyższając poprzedni rekord z czerwca 2019 roku
– W północno-zachodniej Europie odnotowano rekordowe temperatury w czerwcu
– Niektóre części Kanady, Stanów Zjednoczonych, Meksyku, Azji i wschodniej Australii były znacznie cieplejsze niż zwykle
– Chłodniej niż zwykle było nad zachodnią Australią, zachodnimi Stanami Zjednoczonymi i zachodnią Rosją

Czerwiec 2023 – najważniejsze zmienne hydrologiczne:

– W czerwcu 2023 r. wilgotność była wyższa niż średnia w większości południowej Europy, zachodniej Islandii i północno-zachodniej Rosji; obfite opady doprowadziły do powodzi w Turcji, Kosowie i Rumunii.
– Bardziej suche niż przeciętne warunki utrzymywały się wzdłuż szerokiego obszaru rozciągającego się z zachodu na wschód przez środkową i wschodnią Europę oraz Skandynawię, a także nad zachodnim wybrzeżem Morza Czarnego.
– Poza Europą, w czerwcu 2023 r. było bardziej sucho niż przeciętnie w dużej części Ameryki Północnej; warunki, które sprzyjały i podtrzymywały poważne pożary, można było zaobserwować w Rosji, Rogu Afryki, większości południowej Afryki, Ameryce Południowej i regionach Australii
– Pozatropikalne, bardziej wilgotne niż przeciętnie regiony obejmowały zachodnią Amerykę Północną, regiony południowo-zachodniej Azji, Japonię, RPA, Brazylię, Chile, Nową Zelandię i duży region Australii. Japonię i Pakistan nawiedziły odpowiednio tajfun Mawar i cyklon Biparjoy

Czerwiec 2023 r. – morska pokrywa lodowa:

– Lód morski na Antarktydzie osiągnął najniższy zasięg w czerwcu od czasu rozpoczęcia obserwacji satelitarnych. Spadł on o 17% poniżej średniej, pobijając poprzedni czerwcowy rekord o znaczący margines
– Dzienny zasięg lodu morskiego na Antarktydzie przez cały miesiąc utrzymywał się na wyjątkowo niskim, jak na tę porę roku, poziomie
– Stężenie lodu morskiego było niższe od średniej w północnej części Morza Weddella, wschodniej części Morza Bellingshausena i północnej części Morza Rossa. Jednocześnie ponadprzeciętne stężenie utrzymywało się w rozległym obszarze Morza Amundsena
– Zasięg arktycznego lodu morskiego był nieco poniżej średniej, ale znacznie powyżej czerwcowych wartości z ostatnich ośmiu lat
– Ponadprzeciętne stężenie lodu morskiego wystąpiło na morzach Beauforta, Czukockim i Grenlandzkim, a poniżej średniej na Morzu Barentsa, zachodniej części Morza Karskiego i w Zatoce Hudsona

Więcej informacji na temat temperatur powierzchni mórz w czerwcu 2023 r. można znaleźć tutaj.

Materiały wideo dołączone do map można znaleźć tutaj.

Więcej informacji na temat zmiennych klimatycznych w czerwcu i aktualizacji klimatycznych z poprzednich miesięcy, a także grafiki w wysokiej rozdzielczości i wideo można pobrać tutaj.

Odpowiedzi na często zadawane pytania dotyczące monitorowania temperatury można znaleźć tutaj.

Informacje o zestawie danych C3S i sposobie ich kompilacji:

Mapy temperatur i dane hydrologiczne pochodzą ze zbioru danych ECMWF Copernicus Climate Change Service ERA5.
Mapy lodu morskiego i dane pochodzą z połączenia informacji z ERA5, a także z EUMETSAT OSI SAF Sea Ice Index v2.1, Sea Ice Concentration CDR/ICDR v2 i przyspieszonych danych dostarczonych na żądanie przez OSI SAF.
Podane średnie regionalne obejmują następujące granice długości i szerokości geograficznej:
Globalnie, 180W-180E, 90S-90N, nad powierzchniami lądowymi i oceanicznymi.
Europa, 25W-40E, 34N-72N, tylko nad powierzchniami lądowymi.

Więcej informacji dostępnych jest tutaj.

Informacje na temat krajowych rejestrów i oddziaływań:
Informacje na temat krajowych rejestrów i skutków opierają się na raportach krajowych i regionalnych. Szczegółowe informacje można znaleźć w odpowiednich raportach temperaturowych i hydrologicznych C3S climate bulletin dla danego miesiąca.

C3S zastosował się do zalecenia Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO), aby do obliczania średnich klimatycznych wykorzystywać najnowszy 30-letni okres i zmienił go na okres referencyjny 1991-2020 dla swoich biuletynów klimatycznych C3S obejmujących styczeń 2021 r. i kolejne lata. W celu zapewnienia przejrzystości przedstawiono dane i grafiki zarówno dla nowego, jak i poprzedniego okresu (1981-2010).
Więcej informacji na temat zastosowanego okresu referencyjnego można znaleźć tutaj.

Informacje o programie Copernicus i ECMWF

Copernicus jest elementem programu kosmicznego Unii Europejskiej, finansowanego przez UE i jest jego flagowym programem obserwacji Ziemi, działającym w ramach sześciu serwisów tematycznych: Atmosfera, Morza, Ląd, Zmiany Klimatu, Bezpieczeństwo i Sytuacje Nadzwyczajne. Dostarcza bezpłatnie dostępne dane operacyjne i usługi, zapewniając użytkownikom wiarygodne i aktualne informacje dotyczące naszej planety i jej środowiska. Program jest koordynowany i zarządzany przez Komisję Europejską i realizowany we współpracy z państwami członkowskimi, Europejską Agencją Kosmiczną (ESA), Europejską Organizacją Eksploatacji Satelitów Meteorologicznych (EUMETSAT), Europejskim Centrum Prognoz Pogodowych Średniego Zasięgu (ECMWF) oraz m.in. Agencjami UE i Mercator Océan.

ECMWF obsługuje dwie usługi w ramach unijnego programu obserwacji Ziemi Copernicus: Copernicus Atmosphere Monitoring Service (CAMS) oraz Copernicus Climate Change Service (C3S). Wnoszą również wkład do usługi zarządzania kryzysowego programu Copernicus (CEMS), wdrażanej przez Wspólną Radę ds. Badań Naukowych UE (JRC). Europejskie Centrum Prognoz Średnioterminowych (ECMWF) jest niezależną organizacją międzyrządową wspieraną przez 35 państw. Jest zarówno instytutem badawczym, jak i całodobową usługą operacyjną, tworzącą i rozpowszechniającą numeryczne prognozy pogody w państwach członkowskich. Dane te są w pełni dostępne dla krajowych służb meteorologicznych w państwach członkowskich. superkomputer (i powiązane archiwum danych) w ECMWF jest jednym z największych tego typu w Europie, a państwa członkowskie mogą wykorzystywać 25% jego pojemności do własnych celów.

ECMWF rozszerzyło swoją lokalizację w swoich państwach członkowskich w celu prowadzenia niektórych działań. Oprócz centrali w Wielkiej Brytanii i centrum obliczeniowego we Włoszech, od lata 2021 r. w Bonn w Niemczech znajdują się nowe biura, które koncentrują się na działaniach prowadzonych we współpracy z UE, takie jak Copernicus.

Strona internetowa Serwisu Monitorowania Atmosfery Copernicus znajduje się pod adresem: http://atmosphere.copernicus.eu/
Witrynę Copernicus Climate Change Service można znaleźć pod adresem: https://climate.copernicus.eu/
Więcej informacji na temat programu Copernicus: www.copernicus.eu
Witryna ECMWF: https://www.ecmwf.int/

Twitter:
@CopernicusECMWF
@CopernicusEU
@ECMWF

materiał: Copernicus Climate Change Service
opracowanie: Gwalbert Krzewicki

 

Please select listing to show.

Spodobał Ci się ten artykuł? Podziel się ze znajomymi:

Udostępnij
Wyślij tweeta
Wyślij e-mailem

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Czytaj więcej o:

Reklama

Reklama

Zobacz więcej z tych samych kategorii

Reklama