Na forum największych gospodarek świata na rzecz bezpieczeństwa energetycznego i zmiany klimatu pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych prezydent Joe Biden i przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen wezwali państwa do przyłączenia się do tego zobowiązania i wyrazili wdzięczność tym, które już zgłosiły poparcie.
Metan jest silnym gazem cieplarnianym i zgodnie z najnowszym sprawozdaniem Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu odpowiada za około połowę wzrostu netto średniej temperatury na świecie od czasów przedindustrialnych o 1,0 °C. Szybkie ograniczenie emisji metanu stanowi uzupełnienie działań dotyczących dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych i jest postrzegane jako najskuteczniejsza odrębna strategia na rzecz ograniczenia globalnego ocieplenia na najbliższą przyszłość i utrzymania celu ograniczenia ocieplenia do 1,5 °C.
Państwa przystępujące do globalnego zobowiązania dotyczącego metanu zobowiązują się do osiągnięcia wspólnego celu, jakim jest zmniejszenie do 2030 r. globalnych emisji metanu o co najmniej 30 proc. w stosunku do poziomów z 2020 r. oraz przejście na stosowanie najlepszych dostępnych metod ilościowego określenia emisji metanu, ze szczególnym uwzględnieniem źródeł wysokoemisyjnych. Realizacja zobowiązania może doprowadzić do zmniejszenia ocieplenia o co najmniej 0,2 °C do 2050 r. Profile emisji metanu i możliwości ich redukcji poszczególnych państw są bardzo zróżnicowane, ale wszystkie państwa mogą przyczynić się do osiągnięcia wspólnego globalnego celu poprzez dodatkowe krajowe działania na rzecz redukcji metanu i współpracę międzynarodową. Głównymi źródłami emisji metanu są ropa naftowa i gaz, węgiel, rolnictwo i składowiska odpadów. Sektory te mają różne sytuacje wyjściowe i różny potencjał w zakresie krótkoterminowej redukcji emisji metanu, przy czym największy potencjał w zakresie ukierunkowanych działań łagodzących do 2030 r. ma sektor energetyczny.
Redukcja emisji metanu przynosi dodatkowe istotne korzyści, w tym poprawę zdrowia publicznego i wydajności rolnictwa. Zgodnie z globalną oceną metanu przez Koalicję na rzecz klimatu i czystego powietrza oraz Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), osiągnięcie celu na 2030 r. dzięki ograniczeniu zanieczyszczenia ozonem w warstwie przyziemnej, częściowo spowodowanego metanem, może zapobiec ponad 200 tys. przedwczesnych zgonów, setkom tysięcy pobytów na ostrym dyżurze związanych z astmą oraz stratom w uprawach sięgającym ponad 20 mln ton rocznie do 2030 r.
Unia Europejska i osiem państw zapowiedziało już, że przyłączą się do globalnego zobowiązania dotyczącego metanu. Państwa te obejmują sześciu z 15 największych emitentów metanu na świecie i łącznie odpowiadają za ponad jedną piątą światowych emisji metanu i stanowią prawie połowę światowej gospodarki.
Unia Europejska podejmuje kroki służące ograniczeniu emisji metanu od prawie trzech dziesięcioleci. Strategia Komisji Europejskiej przyjęta w 1996 r. przyczyniła się do zmniejszenia emisji metanu ze składowania o prawie połowę. W ramach Europejskiego Zielonego Ładu oraz w celu wsparcia zobowiązania Unia Europejska do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. Unia Europejska przyjęła w październiku 2020 r. strategię na rzecz ograniczenia emisji metanu we wszystkich kluczowych sektorach, takich jak energetyka, rolnictwo i odpady. Zmniejszenie emisji metanu w obecnej dekadzie jest ważnym elementem ambicji Unia Europejska w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 proc. do 2030 r. W tym roku Komisja Europejska zaproponuje przepisy służące pomiarom, raportowaniu i weryfikacji emisji metanu, wprowadzeniu ograniczeń w zakresie uwalniania do atmosfery i spalania gazu na pochodniach oraz wprowadzeniu wymogów w zakresie wykrywania nieszczelności i ich naprawy. Komisja Europejska pracuje również nad przyspieszeniem upowszechnienia technologii łagodzenia zmiany klimatu poprzez szersze stosowanie upraw sprzyjających pochłanianiu dwutlenku węgla przez glebę w państwach członkowskich Unia Europejska oraz za pośrednictwem planów strategicznych wspólnej polityki rolnej, a także promując produkcję biometanu z odpadów i pozostałości rolniczych. Komisja Europejska wspiera ponadto Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) w tworzeniu niezależnego międzynarodowego obserwatorium emisji metanu (IMEO) w celu wyeliminowania globalnego niedoboru danych i przejrzystości w tej dziedzinie, w tym poprzez wkład finansowy. IMEO odegra ważną rolę w tworzeniu solidnych podstaw naukowych do obliczania emisji metanu i realizacji globalnego zobowiązania dotyczącego metanu.
Stany Zjednoczone dążą do znacznego ograniczenia emisji metanu na wielu frontach. W odpowiedzi na dekret wydany przez prezydenta Bidena pierwszego dnia jego kadencji Agencja Ochrony Środowiska (EPA) promulguje nowe akty normatywne służące ograniczeniu emisji metanu z przemysłu naftowego i gazowego. Jednocześnie EPA podjęła kroki w celu wdrożenia surowszych norm dotyczących zanieczyszczeń dla składowisk odpadów, a Administracja ds. Materiałów Niebezpiecznych i Bezpieczeństwa w Departamencie Transportu kontynuuje działania ograniczające wyciek metanu z rurociągów i powiązanych obiektów. Na wezwanie prezydenta i we współpracy z amerykańskimi rolnikami i hodowcami Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych pracuje nad znacznym rozszerzeniem dobrowolnego wprowadzania praktyk rolniczych przyjaznych klimatowi, które zmniejszą emisje metanu z głównych źródeł rolniczych dzięki zachęcaniu do stosowania ulepszonych systemów gospodarowania obornikiem, komór fermentacyjnych, nowych pasz dla zwierząt gospodarskich, kompostowania i innych praktyk. Kongres USA rozważa dodatkowe finansowanie, które mogłoby wesprzeć liczne z tych wysiłków. Wśród propozycji przedstawionych Kongresowi wymienić można na przykład ważną inicjatywę służącą likwidacji i rekultywacji porzuconych i opuszczonych odwiertów ropy naftowej i gazu oraz kopalń węgla, która może przyczynić się do znacznego ograniczenia emisji metanu. Ponadto Stany Zjednoczone nadal wspierają wspólne międzynarodowe wysiłki na rzecz ograniczania emisji metanu, zwłaszcza poprzez swoje przywództwo w ramach globalnej inicjatywy na rzecz metanu i Koalicję na rzecz klimatu i czystego powietrza.
Unia Europejska i osiem państw zapowiedziało już, że przyłączą się do globalnego zobowiązania dotyczącego metanu.
- Argentyna
- Ghana
- Indonezja
- Irak
- Włochy
- Meksyk
- Zjednoczone Królestwo
- Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone, Unia Europejska i inni pierwsi zwolennicy będą aktywnie zachęcać kolejne państwa, aby przyłączyły się do globalnego zobowiązania dotyczącego metanu jeszcze przed jego formalną inicjacją na konferencji COP 26.
