Festiwal rozpoczął koncert Bialskiego Jazz Trio w składzie: Jarosław Michaluk – kontrabas, Bogusław Kutnik -fortepian, Radosław Żyła – perkusja. Występ dedykowany był bialskiej publiczności z okazji jubileuszu 35-lecia istnienia. Trio towarzyszyli nietuzinkowi goście – tancerze „ZPiT Podlasie” z AWF Biała Podlaska. Wspólnie zaprezentowali „Impresje Podlaskie”, a więc melodie ludowe z Podlasia w opracowaniach jazzowych i choreograficznych.
Po muzyczno-tanecznym rozgrzaniu publiczności, na scenę wkroczył wybitny pianista sceny jazzowej Andrzej Jagodziński w towarzystwie Adama Cegielskiego (kontrabas) oraz Czesława „Małego” Bartkowskiego (perkusja). Trio zaprezentowało interpretacje muzyki najwybitniejszego przedstawiciela epoki baroku – Jana Sebastiana Bacha, które znalazły się na ich płytowym wydawnictwie „Tria- Bach”, nominowanym w 2021 roku do nagrody Fryderyka.
Sobotni wieczór zakończył występ znakomitego krakowskiego wokalisty Marka Bałaty, który wykonał utwory z repertuaru Czesława Niemena. Zaprezentowany Projekt „Niemen-Wspomnienie”, był podróżą przez niezwykły muzyczny świat tego nieodżałowanego artysty. Muzykowi na scenie towarzyszyli: Tadeusz Leśniak – instr. klawiszowe, aranżacje; Sebastian Bernatowicz – instr. klawiszowe, fortepian; Józef Michalik, git. basowa, kontrabas; Wiesław Jamioł-perkusja oraz kwartet smyczkowy Archi w składzie: Anna Hara Pióro – skrzypce, Bogusława Ziegelheim – skrzypce, Błażej Michna – altówka, Agata Sanchez Martos – wiolonczela. Gościem specjalnym koncertu był Paweł Brodowski – były basista legendarnego zespołu Akwarele, a także redaktor naczelny magazynu Jazz Forum.
Drugi dzień festiwalowy rozpoczął się od występu międzynarodowego kwintetu trębacza Jerzego Małka, który zagrał kompozycje m.in. z ostatniego albumu „Forevelle”, a także premierowe utwory z nadchodzącej płyty „Gravity”. Muzycy zabierali widownię na zmianę w melancholijny spacer przez krainę łagodności, by po chwili przejść do biegu przez zatłoczone i głośne ulice Nowego Yorku. Różnorodność, pełnia jazzowych smaków czerpiących szczyptami z ogromu muzycznych wzorców tego gatunku, połączonych w autorskie danie i do tego podane w mistrzowski sposób. Kwintet zagrał w składzie: Jerzy Małek – trąbka, Andy Middleton – saksofon, Piotr Wyleżoł – fortepian, Marcin Pospieszalski – gitara basowa, Sebastian Frankiewicz – perkusja. Na dwa ostatnie utwory (w tym bis) do muzyków dołączył, jako gość specjalny międzynarodowej sławy skrzypek, saksofonista i kompozytor Michał Urbaniak, który zagrał po raz pierwszy na festiwalowej scenie w Białej Podlaskiej. Ogromne doświadczenie sceniczne, charyzma, lekkość w improwizacji i niesamowity warsztat muzyczny, wszystko to połączone w idealnych proporcjach. Choć było to tylko kilka chwil – wystarczyło, aby publiczność była oczarowana.
Festiwal zakończył występ Stanisława Soyki, który zagrał ze swoim Soyka Kwartet (Przemek Greger – gitara akustyczna; Kuba Sojka-perkusja; Zbyszek Brysiak – perkusjonalia). Jest to niewątpliwe jeden z najbardziej znanych polskich artystów ostatnich dekad. Śpiewak, instrumentalista, kompozytor, autor wielu znanych piosenek. Któż nie słyszał takich kawałków, jak „Tolerancja”, czy „Cud niepamięci”. Muzyk zaprezentował bialskiej publiczności przekrojowy materiał z różnych swoich płyt, w tym piosenki z ostatniego albumu „Muzyka i słowa Stanisław Soyka”. Podczas koncertów Soyki uwagę z pewnością zwraca charakterystyczna barwa głosu, rozpoznawalny styl muzyczny, ciekawa aranżacja, ale i wyśpiewane słowa, które są dla artysty bardzo ważne i stanowią podstawę każdej kompozycji. Muzyk na swojej artystycznej drodze od początku komponował muzykę do poezji a także tekstów innych muzyków. Koncert, choć z jazzem w czystej postaci nie miał dużo wspólnego, to dał publiczności możliwość obcowania ze sztuką przez duże „S”.
Na koniec warto wspomnieć, że przed rozpoczęciem niedzielnych koncertów Bialskie Jazz Trio otrzymało okolicznościową nagrodę od prezydenta Miasta Biała Podlaska Michała Litwiniuka z okazji jubileuszu 35-lecia. Lider tria, a jednocześnie pomysłodawca i dyrektor festiwalu Jarosław Michaluk, może być dumny nie tylko z okrągłej rocznicy aktywności na scenie, ale także z bialskiej publiczności, która w tym roku ponownie dopisała i wyjątkowo mocno dawała wyraz emocjom podczas koncertów.
J. Sowa
