Radio

BiperTV

Facebook

Galerie

Wydarzenia

Artykuły

Szukaj

Reklama

Reklama

Archeologiczne skarby na placu budowy autostrady

Przed rozpoczęciem każdej inwestycji analizujemy, czy jest konieczne przeprowadzenie badań archeologicznych. Podstawą do ich wykonania jest ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Obszar, rodzaj oraz szczegółowe wytyczne co do dokumentacji powstałej podczas wykonywania badań, określa w decyzji właściwy wojewódzki konserwator zabytków.

Już na etapie przygotowania inwestycji i wyboru wariantów gromadzone są oraz analizowane dane archiwalne dotyczące stanowisk archeologicznych na terenie przyszłej drogi. Liczba stanowisk archeologicznych, ich rodzaj i forma ochrony konserwatorskiej, może mieć również wpływ na przebieg drogi. Ze względu na nieodnawialny charakter dziedzictwa archeologicznego, nadrzędną zasadą jego ochrony jest zachowanie go w nienaruszonym stanie co w efekcie może skutkować wyborem innego wariantu przebiegu drogi.

Badania rozpoznawcze

Po wydaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, która między innymi wskazuje wariant przebiegu drogi, konieczne jest uzyskanie od wojewódzkiego konserwatora zabytków decyzji określającej zakres i rodzaj badań archeologicznych na wybranym pod inwestycje terenie. Pierwszym etapem badań archeologicznych są zazwyczaj badania nieinwazyjne polegające na szczegółowym rozpoznaniu terenu bez ingerencji w grunt. To przede wszystkim badania powierzchniowe, nazywane potocznie przez archeologów powierzchniówkami. Archeolodzy przechodzą cały teren przyszłej inwestycji w celu poszukiwania na powierzchni ziemi zabytków archeologicznych, w szczególności fragmentów glinianych naczyń lub narzędzi krzemiennych. Przed przystąpieniem do powierzchniówek wykonywane są kwerendy archiwalne (poszukiwania informacji) w wojewódzkim urzędzie ochrony zabytków i Narodowym Instytucie Zabytków. Analizowane są także dane z lotniczego skaningu laserowego (LiDAR) pozyskiwane z Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii, a także ogólnodostępnych zobrazowań satelitarnych. Na podstawie

Badania wykopaliskowe

W kolejnej decyzji wojewódzki konserwator zabytków określa konkretne miejsca – stanowiska archeologiczne oraz wyznacza powierzchnie do badań wykopaliskowych. To są już badania inwazyjne. Polegają one na metodycznym usuwaniu warstw ziemi, aby odsłonić zachowane w gruncie zabytki archeologiczne. Nieodzownym elementem badań wykopaliskowych jest wykonywanie na każdym kolejnym etapie badań dokumentacji fotograficznej, rysunkowej oraz opisowej, a także pomiarów geodezyjnych. Metody badań, jak i sposób dokumentacji, są dobierane w zależności od specyfiki danego stanowiska. Po zakończeniu badań w terenie archeolodzy przystępują do opracowania ich wyników poddając odkryte zabytki różnorodnym analizom. Na ich podstawie możliwe jest zrekonstruowanie działalności ludzi w przeszłości.

Nadzór archeologiczny

Dodatkowo podczas prac ziemnych polegających w szczególności na odhumusowaniu, cały teren inwestycji jest objęty nadzorem archeologicznym. Oznacza to, że archeolog jest obecny na placu budowy i obserwuje proces usuwania żyznej warstwy ziemi. W przypadku zauważenia jakichkolwiek zabytków archeologicznych wstrzymuje roboty i zgłasza swoje odkrycie do wojewódzkiego konserwatora zabytków. Po jego oględzinach w terenie i potwierdzeniu, że odkryte zostały zabytki archeologiczne, zostaje wydana decyzja wstrzymująca roboty ziemne w miejscu odkrycia i nakazująca przeprowadzenie badań archeologicznych.

Odkryte ciekawostki

Archeolodzy pracują na budowie trzech odcinków autostrady A2: Groszki – Siedlce Zachód, Malinowiec – Łukowisko i Łukowisko – Swory, a także na obwodnicach: Kołbieli i Pułtuska.

Na budowie autostrady A2 pomiędzy Kałuszynem a Groszkami odkryte zostało cmentarzysko ciałopalne z VI-V w. p.n.e., na którym znajdowały się groby popielnicowe i jamowe. Był to wówczas powszechny sposób pochówku zmarłych. Polegał on na spaleniu ciała, a następnie zebrania szczątków i złożenia ich do naczynia – popielnicy, które zakopywano w ziemi. Podczas badań antropologicznych zawartości jednej z odkrytych popielnic udało się zaobserwować, że kości zmarłego były układane w taki sposób, że na dole naczynia znajdowały się kości ze stóp a na górze – z czaszki.

Na stanowisku archeologicznym w Szymonach odkryto pozostałości zabudowy browaru, który funkcjonował w tym miejscu w XIX w. i został zamknięty na początku XX w. Oprócz pozostałości fundamentów i posadzek, archeolodzy odkryli również wyroby szklane i ceramiczne, a także ślady po uprawie chmielu.





 

materiał: Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad
tekst i zdjęcia: Małgorzata Tarnowska Główny Specjalista Pion Dyrektora Oddziału komórka ds. komunikacji
opracowanie: Gwalbert Krzewicki

Please select listing to show.

Spodobał Ci się ten artykuł? Podziel się ze znajomymi:

Udostępnij
Wyślij tweeta
Wyślij e-mailem

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Czytaj więcej o:

Reklama

Reklama

Zobacz więcej z tych samych kategorii

Reklama