Impreza rozpoczęła się w hali widowiskowo – sportowej z udziałem gminnych władz samorządowych, przedstawicieli duchowieństwa, nauczycieli, emerytowanych pedagogów, rodziców i uczniów.
Wstępem do całego spotkania był wiersz pt. „Moja szkoła” zaprezentowany przez dwójkę uczniów z klasy trzeciej (wych. Teresa Jowik). Dyrektor szkoły – Jacek Malarski zaprosił zebranych do odbycia wspólnej podróży w przeszłość. Opowiedział o szkole, która zawsze stanowiła integralny składnik środowiska społecznego i niezbędny element kształcąco-wychowawczy młodego pokolenia.
Wieś od wieków miała tradycyjny system wartości, wzorów osobowych związanych z kultem ziemi, pracą na roli, jednak ten stan ulegał zmianom i doprowadziło to do upowszechnienia szkolnictwa wiejskiego.
Program artystyczny zainicjowali najmłodsi – pięciolatki, wykonując wiązankę tańców ludowych. Swobodna parafraza Mickiewiczowskiej Inwokacji
„Szkoło, radości i miłe wspomnienie moje,
Ty jesteś jak zdrowie,
ile Cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
kto Cię już ukończył …”
była wstępem do widowiska „Jak to dawniej na wsi uczyć zaczynali…” – przygotowanego przez uczniów z klasy 6a (opiekun Izabela Podsiadły). Przedstawienie, z użyciem wiejskiej gwary, ukazywało realia dawnej wsi, problem analfabetyzmu, próby założenia pierwszej szkoły dla dzieci i dorosłych.
Następnie przenieśliśmy się do czasów bez telefonów, tabletów i komputerów. Zobaczyliśmy, jak wyglądała szkoła naszych babć i dziadków. Uczniowie klasy 7a (opiekun Artur Podsiadły) nagrali film w konwencji starego kina niemego. Na tle ścieżki dźwiękowej z piosenki „Powróćmy jak za dawnych lat” zaprezentowali lekcję matematyki w dawnej szkole w Olszankach.
Czwartoklasiści (opiekun Magdalena Toboła i Małgorzata Saczuk) przypomnieli, że szkoła to nie tylko lekcje i siedzenie w ławkach , ale wyczekiwane przerwy. Zaaranżowali wybrane gry m.in. Ciuciubabka, Stary niedźwiedź, Kółko graniaste, Skakanie w gumę, w które dawniej podczas przerw i po lekcjach bawili się uczniowie, czyli nasi rodzice, dziadkowie, a może nawet pradziadkowie.
Część artystyczną zwieńczył występ chóru szkolnego (opiekun Regina Hasiewicz), który wykonał piosenki ludowe: „Lipka”, „Kukułeczka”, „Czerwone jagody” oraz układ taneczny z tamburynami „Tarantella”.
Na zakończenie rozstrzygnięto konkurs plastyczny „Moja szkoła dawniej i dziś” (koordynator Anna Krawczyk) – nagrodzone prace można było podziwiać na zorganizowanej w szkole wystawie.
Dyrektor ZPO wręczył podziękowania osobom zaangażowanym w kultywowanie i popularyzowanie, wśród młodego pokolenia, pięknej i bogatej tradycji naszego regionu. Dzięki wsparciu wielu osób, w tym państwa Stanisława i Ewy Rafałko, udało się stworzyć wystawę tematyczną „Szkoła dawniej”, związaną z motywem przewodnim XIII Jarmarku Podlaskiego. Stanowiła ona oprawę sceniczną całego przedsięwzięcia, następnie została przeniesiona do jedne z klasopracowni, gdzie uczniowie pod opieką wychowawców mogą przenieść się w dawne czasy. Posiedzieć w ławkach naszych pradziadków, podziwiać ich zeszyty, zobaczyć drewniane tornistry, wyposażenie sali lekcyjnej, spojrzeć na tablicę sprzed 100 lat, obejrzeć zdjęcia z budowy obecnej szkoły i odnaleźć swoich przodków na starych szkolnych fotografiach.
„Przeszłość -jest to dziś, tylko cokolwiek dalej.”
Cyprian Kamil Norwid(Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie)
materiał: ZPO w Kodniu
tekst i zdjęcia: Jacek Malarski – dyr ZPO w Kodniu / Izabela Podsiadły
opracowanie: Gwalbert Krzewicki
