Głównym celem projektu jest poznawanie przez uczestników i promowanie wśród lokalnej społeczności regionalnego dziedzictwa kulturowego, poprzez tradycyjne wyroby, rękodzieło i kuchnię regionalną oraz rozwijanie i wzmacnianie postaw ekologicznych u uczestników projektu i w ich społecznościach.
Mobilność uczestników poprzedzona była licznymi spotkaniami i przygotowaniami w swoich grupach narodowych. Pierwszy dzień rozpoczął się nietypowo, gdyż to młodzież z Węgier, która przybyła poprzedniego wieczora powitała przyjeżdżających uczestników grupy polskiej. Następnie cała grupa po wspólnym śniadaniu udała się na spacer, by poznać historię i teren realizacji działań w obszarze Zespołu Dworsko-Parkowego w Roskoszy. Po zwiedzeniu miejsca pobytu młodzież została uroczyście przywitana przez Dyrektora i kadrę Centrum, po czym odbyło się spotkanie organizacyjne, zapoznawcze i ewaluacyjne a także liczne gry i zabawy zapoznawcze, integracyjne i budujące współpracę w grupie. Młodzież zajęła się także jednym z głównych tematów projektu – dziedzictwem kulturowym swoich regionów – przeprowadzając zajęcia o dziedzictwie kulturowym, prezentując najciekawsze aspekty związane z Południowym Podlaskiem i Wielką Niziną Węgierską, a także zastanawiając się wspólnie, w jak sposób możemy owe dziedzictwo chronić. Na zakończenie intensywnego i pełnego wrażeń dnia uczestnicy miło spędzili czas, przyrządzając i degustując gulasz z kociołka przygotowywany na ogniu i roskoszańskie rogaliki podczas ogniska integracyjnego, przy zabawie i wspólnym śpiewie.
W kolejnych dniach uczestnicy zgłębiali główne tematy projektu: po porannych grach i zabawach integracyjnych i ćwiczeniach marszu z pałeczkami majoretkowymi, przeprowadzali dla siebie nawzajem warsztaty kuchni regionalnej, warsztaty rękodzielnicze oraz wieczorki narodowe.
Pomiędzy działaniami w Roskoszy, grupa miała okazję wyjechać do Lublina, by zobaczyć i poznać szczegóły codziennego życia mieszkańców regionu, zwiedzając Muzeum Wsi Lubelskiej. Podczas pobytu w Lublinie młodzież odbyła także spacer po Starym Mieście oraz wzięła udział w laserowych rozgrywkach paintballowych. Ponadto, uczestnicy odkrywali dziedzictwo kulturowe Południowego Podlasia zwiedzając wystawę etnograficzną w Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej i zwiedzając Stadninę Koni Arabskich w Janowie Podlaskim.
Uczestnikom bardzo spodobały się warsztaty garncarskie, podczas których każdy mógł sprawdzić się w popularnym niegdyś w Białej Podlaskiej i okolicach zawodzie garncarza. Z zaangażowaniem przystąpili także do kreatywnego tworzenia dywaników z resztek tkanin i niepotrzebnych ubrań.
Dużo czasu młodzi ludzie poświęcili przygotowaniu miejsca, dekoracji, powitania, prezentacji o swoich regionach, części artystycznej i aktywności na finałowy piknik o dziedzictwie kulturowym Polski i Węgier w klimacie „zero waste” w Roskoszy.
Piknik odbył się przedostatniego dnia pobytu. Młodzież przywitała gości przybyłych z okolicznych Szkół Podstawowych w Ciciborze Dużym i Hrudzie marszem węgierskim, prezentując przygotowany układ z pałeczkami majerotkowymi. Następnie młodzi ludzie zaprezentowali zrealizowane działania projektowe, galerię zdjęć, wrażenia z realizacji działań a także najciekawsze aspekty dziedzictwa kulturowego Południowego Podlasia i Wielkiej Niziny Węgierskiej. Po przeprowadzeniu części artystycznej, uczestnicy zaprosili dzieci do wzięcia udziału w przygotowanych dla nich aktywnościach: przyrządzania tradycyjnych węgierskich pogaczy, tkania podkładek na kubki na krosienkach, wzorując się na podlaskich pasiakach, wykonania laleczek i dywaników z resztek tkanin, tradycyjnych gier węgierskich i polskich, strzelania z tatarskich łuków i przygotowania w kociołku nad ogniem tradycyjnego dania pasterzy Niziny Węgierskiej – Paprikás krumpli. Wszyscy goście z chęcią i zaangażowaniem uczestniczyli w kolejnych proponowanych i prowadzonych przez młodzież aktywnościach, po czym nastąpiła wspólna degustacja przygotowanych węgierskich potraw.
Po zakończonym pikniku nastąpiła ewaluacja wspólnie zorganizowanego wydarzenia dla lokalnej społeczności oraz zaplanowanie ostatniej jego fazy projektu. Rozstanie było dla wszystkich trudne, gdyż przez te osiem dni udało się utworzyć zintegrowaną, zmotywowaną, zaangażowaną, prężnie działającą międzynarodową grupę. Jednak wszyscy postanowili i obiecali sobie, że nawiązane przyjaźnie przetrwają jeszcze długo.
W najbliższym czasie młodzież opracuje nakręcony podczas warsztatów materiał z przygotowywania regionalnych przysmaków oraz przygotuje publikację projektową.
materiał: ECKiW OHP w Roskoszy
tekst i zdjęcia: Maja Hince ECKiW OHP w Roskoszy
opracowanie: Gwalbert Krzewicki
