W sprawozdaniu znajdują się dane, gromadzone przez określony czas na szczeblu europejskim i na szczeblu państw członkowskich. Dane pogrupowano według branż, poziomu umiejętności, płci etc. Pokazują one np., że unijny eksport wspiera ponad 38 mln miejsc pracy w UE. Jest to o 11 mln więcej niż dziesięć lat temu. Wynagrodzenie takich miejsc pracy jest średnio o 12 proc. wyższe niż w przypadku miejsc pracy w gospodarce w ujęciu ogólnym. Ten wzrost liczby miejsc pracy wspieranych przez eksport jest wynikiem wzrostu eksportu w UE, którego zasięg był jeszcze większy: równolegle ze wzrostem liczby miejsc pracy powiązanych z eksportem, który w latach 2000–2019 wyniósł 75 proc., łączny eksport wzrósł o 130 proc. Dane te wyraźnie wskazują, że rozwój handlu oznacza więcej miejsc pracy. Najlepszym sposobem na zagwarantowanie tego wzrostu jest zawieranie umów handlowych oraz ich staranne wdrażanie. Mając na uwadze, że 93 proc. wszystkich eksporterów unijnych to małe i średnie przedsiębiorstwa, duże znaczenie ma przekazanie im wiedzy i umożliwienie zrozumienia możliwości i warunków oferowanych przez obszerną sieć 45 umów handlowych zawartych przez UE.
Wiceprzewodniczący wykonawczy i komisarz do spraw handlu Valdis Dombrovskis powiedział: – Powyższe liczby potwierdzają, że handel jest kluczowym motorem wzrostu miejsc pracy w UE. Wskazuje na to nieprzeciętny wzrost liczby miejsc pracy powiązanych z eksportem, który miał miejsce na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat i który wyniósł aż 75 proc. Odnowa gospodarcza przyspiesza, a naszym priorytetem jest utrzymanie tempa rozwoju i tworzenie rynków dla dóbr i usług z UE. Pomoże to naszym spółkom, zwłaszcza małym i średnim przedsiębiorstwom, które stanowią 93 proc. wszystkich unijnych eksporterów, w tworzeniu miejsc pracy w całej UE. Kluczową rolę w umocnieniu tej tendencji odegra nieprzerwana realizacja naszej nowej unijnej strategii handlowej, z naciskiem na poszukiwanie nowych możliwości i asertywne wdrażanie naszych umów handlowych.
Dzięki wymianie handlowej powstają miejsca pracy w całej UE; ich liczba nieustannie rośnie. Największy wzrost od 2000 r. odnotowano w Bułgarii (+368 proc.), na Słowacji (+287 proc.), w Irlandii (+202 proc.), w Słowenii (+184 proc.) oraz w Estonii (+173 proc.). W sprawozdaniu znajdują się szczegółowe zestawienia wyników dla poszczególnych państw członkowskich UE.
Opublikowane dziś dane wskazują również na istotne pozytywne skutki uboczne, jakie unijny eksport wywołuje w obrębie UE. Dobre rezultaty eksporterów w jednym państwie członkowskim przynoszą również korzyści pracownikom w pozostałych państwach członkowskich. Dostawcy towarów i usług w ramach łańcucha dostaw zyskują bowiem, gdy ich klienci końcowi sprzedają ostateczny produkt za granicą. Na przykład francuski eksport do państw spoza UE wspiera około 658 tys. miejsc pracy w innych państwach członkowskich UE, zaś polski eksport – 200 tys. takich miejsc pracy.
Co więcej, wywóz z UE do krajów trzecich zapewnia wsparcie prawie 24 mln miejsc pracy poza jej terytorium. Od 2000 r. liczba tych miejsc pracy wzrosła ponad dwukrotnie. Na przykład aż 1,5 mln miejsc pracy w Stanach Zjednoczonych, 2,2 mln miejsc pracy w Indiach oraz 530 tys. miejsc pracy w Turcji zyskuje wsparcie dzięki produkcji towarów i usług w tych państwach, która to produkcja jest powiązana z eksportem UE za pośrednictwem globalnych łańcuchów dostaw.
I wreszcie, w badaniu przeanalizowano również kwestię równowagi płci i stwierdzono, że ponad 14 mln kobiet w UE zawdzięcza swoje miejsca pracy wymianie handlowej.
Kontekst
Komisja Europejska określiła politykę handlową jako kluczowy element unijnej strategii do 2020 r. Biorąc pod uwagę szybko zmieniającą się sytuację w gospodarce światowej, zrozumienie procesu oddziaływania przepływów handlowych na zatrudnienie ma szczególnie istotne znaczenie. W tym celu konieczne jest gromadzenie kompleksowych, wiarygodnych i porównywalnych danych i analiz zapewniających merytoryczne podstawy strategii politycznej.
W związku z tym Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej (JRC) i Dyrekcja Generalna ds. Handlu Komisji Europejskiej podjęły się wspólnie opracowania sprawozdania, które ma być cennym narzędziem dla decydentów i naukowców.
Jego pierwszą edycję przedstawiono w 2015 r. Najnowsze sprawozdanie zawiera szereg wskaźników, które szczegółowo ilustrują związek między handlem a zatrudnieniem w odniesieniu do całej UE oraz do poszczególnych państw członkowskich przy wykorzystaniu bazy danych dotyczącej przepływów międzygałęziowych na świecie uruchomionej w 2016 r. (World Input-Output Database, WIOD) jako głównego źródła informacji. Informacje te uzupełniono o dane dotyczące zatrudnienia według wieku, kwalifikacji i płci. Wszystkie wskaźniki odnoszą się do unijnego wywozu na rynki światowe w celu odzwierciedlenia zakresu polityki handlowej UE.
Sprawozdanie i analizy skupiają się wprawdzie na eksporcie z powodów metodologicznych, jednak warto odnotować, że również import ma niemałe znaczenie dla gospodarki UE. Import jest istotny dla naszej wewnętrznej produkcji i dla eksportu; dwie trzecie importu do UE to surowce, części i komponenty, a wiele z nich odnajduje się w towarach i usługach eksportowanych przez UE. W dzisiejszym świecie decydujące znaczenie z punktu widzenia produkcji UE oraz jej konkurencyjności ma dostęp do najlepszych czynników produkcji.
