Organizatorzy wzywają Komisję do „przedkładania w oparciu o wspólną politykę handlową projektów aktów prawnych mających na celu uniemożliwianie osobom prawnym w UE przywozu produktów pochodzących z nielegalnych osad na terytoriach okupowanych oraz wywozu towarów na takie tereny, aby chronić integralność rynku wewnętrznego oraz nie przyczyniać się do utrzymywania takich niezgodnych z prawem sytuacji”.
Komisja uważa, że inicjatywa ta jest prawnie dopuszczalna, ponieważ spełnia niezbędne warunki rejestracji. Należy podkreślić, że inicjatywa zachęca Komisję do przedstawienia wniosku dotyczącego aktu prawnego w ramach wspólnej polityki handlowej, który ma charakter ogólny i nie dotyczy konkretnego kraju ani terytorium. Na tym etapie Komisja nie przeanalizowała inicjatywy pod względem merytorycznym.
Powodem decyzji jest ponowna ocena proponowanej inicjatywy dokonana przez Komisję w związku z dodatkowymi informacjami otrzymanymi od organizatorów i orzeczeniem Sądu w sprawie wcześniejszej decyzji Komisji.
Dalsze działania
Po rejestracji organizatorzy mogą rozpocząć zbieranie podpisów. Jeżeli w ciągu roku europejską inicjatywę obywatelską poprze milion osób z co najmniej siedmiu państw członkowskich, Komisja będzie musiała zareagować. Komisja może podjąć decyzję o przyjęciu wniosku bądź o jego odrzuceniu; w obu wypadkach będzie zobowiązana przedstawić uzasadnienie.
Kontekst
Europejska inicjatywa obywatelska została wprowadzona Traktatem z Lizbony jako narzędzie, przy pomocy którego obywatele mogą kształtować politykę. Oficjalnie zainicjowano ją w kwietniu 2012 r.
Warunki dopuszczalności są następujące: 1) proponowane działanie nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji w zakresie przedkładania wniosku dotyczącego aktu prawnego, 2) nie jest ono oczywistym nadużyciem, nie jest w sposób oczywisty niepoważne, dokuczliwe ani 3) sprzeczne z wartościami Unii.
Od początku istnienia europejskiej inicjatywy obywatelskiej Komisja otrzymała 107 wniosków o uruchomienie europejskiej inicjatywy obywatelskiej, z których 83 dotyczyły dziedzin, w których Komisja jest uprawniona do proponowania aktów prawnych, i w związku z tym kwalifikowały się do rejestracji.
