Organizatorzy inicjatywy wzywają Komisję do zaproponowania aktu prawnego, który na zawsze położy kres zbiorowemu i arbitralnie ukierunkowanemu wykorzystywaniu danych biometrycznych w sposób, który może prowadzić do masowej inwigilacji lub nadmiernej ingerencji w prawa podstawowe.
Komisja uważa, że inicjatywa ta jest prawnie dopuszczalna, ponieważ spełnia niezbędne warunki, i w związku z tym zdecydowała się ją zarejestrować. Na tym etapie Komisja nie analizowała jeszcze inicjatywy pod względem merytorycznym.
Co dalej?
Po rejestracji europejskiej inicjatywy obywatelskiej organizatorzy mogą w ciągu najbliższych sześciu miesięcy rozpocząć zbieranie podpisów poparcia. Jeżeli w ciągu roku inicjatywę poprze milion osób z co najmniej siedmiu państw członkowskich, Komisja będzie musiała zareagować w ciągu sześciu miesięcy. Komisja może podjąć decyzję o przyjęciu wniosku bądź o jego odrzuceniu; w obu wypadkach będzie zobowiązana przedstawić uzasadnienie.
Kontekst
Europejska inicjatywa obywatelska wprowadzona została w Traktacie z Lizbony jako narzędzie w rękach obywateli do kształtowania polityki. Oficjalnie zainicjowano ją w kwietniu 2012 r.
Formalna rejestracja inicjatywy otwiera procedurę, w ramach której milion obywateli z przynajmniej jednej czwartej państw członkowskich może zwrócić się do Komisji Europejskiej o przedłożenie wniosków ustawodawczych w dziedzinach, w których posiada ona uprawnienia.
Warunki dopuszczalności są następujące: 1) proponowane działanie nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji w zakresie przedkładania wniosku dotyczącego aktu prawnego, 2) nie jest ono oczywistym nadużyciem, nie jest w sposób oczywisty niepoważne, dokuczliwe ani 3) sprzeczne z wartościami Unii.
Od początku europejskiej inicjatywy obywatelskiej Komisja zarejestrowała łącznie 76 inicjatyw obywatelskich, a 26 odrzuciła, gdyż nie spełniały warunków dopuszczalności.
