***
Stanisław Baj (ur. 1953) urodził się w Dołhobrodach nad Bugiem. Ukończył Liceum Plastyczne w Zamościu. W latach 1972-1978 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem profesorów: Michała Byliny, Jacka Siennickiego i Ludwika Maciąga. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni profesora Ludwika Maciąga. W 1982 r. podjął pracę dydaktyczną w macierzystej uczelni. W 2002 r. został profesorem zwyczajnym Wydziału Malarstwa gdzie obecnie prowadzi pracownię dyplomującą. W latach 1996-2001 prowadził także seminaria z rysunku i malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Życie i pracę artystyczną dzieli między Warszawę i Dołhobrody na Podlasiu. Jego dorobek artystyczny obejmuje malarstwo, rysunek, a także grafikę. Zaczynał od konwencji bliskiej realizmowi, by z czasem coraz bardziej redukować środki wyrazu, odrzucać niepotrzebne detale, zmierzać do syntezy malarskiej. Wśród jego dzieł dominują portrety oraz pejzaże Rzeki Bug. Stanisław Baj uprawia malarstwo uniwersalistyczne. W swoich obrazach nieustannie poszukuje własnej prawdy o świecie i o sobie samym. Jego twórczość układa się w triadę: matka, portrety, pejzaże. Matka jako temat wyznacza osobny nurt w jego dorobku. Portretuje sąsiadów. W malowanych wizerunkach stara się wydobywać ich wewnętrzny rytm istnienia, cechy twarzy modela, dzięki którym zaprzeczy konwencji tradycyjnie pojętego portretu na rzecz nowej jego formy, bardziej ogólnoczłowieczej niż charakterologicznej. Artysta przyznaje, że zawsze zafascynowany był rzeką Bug, jej niepokorną naturą, dlatego wciąż wykorzystuje ten sam motyw rozlewiska od lat z jednego miejsca i światła odbitego w wodzie. Próbuje uchwycić istotę rzeki, istotę płynącej wody. Elementy realistyczne podporządkowane tu zostały malarskiemu uniwersum. To są już metafizyczne pejzaże ziemi, można nawet powiedzieć że to abstrakcje a pejzażu można się jedynie domyślać.
Źródło: GOK w Janowie Podlaskim
