Uroczystość z udziałem pocztów sztandarowych wszystkich szkół gminnych rozpoczęła się mszą świętą w intencji społeczności szkolnej, celebrowana przez proboszcza ks. Waldemara Tkaczuka. Dalsze obchody kontynuowano w odświętnie udekorowanej sali gimnastycznej. Bogatą w wydarzenia historie i dorobek edukacyjny placówki przypomnieli w lekkiej formie sami uczniowie. Grupa 24 dzieci zaprezentowała zebranym „Szkolny ekspress” z licznymi wstawkami wokalnymi i recytacyjnymi. Anegdotycznie wypadły telewizyjne reklamy, przybliżające istotę szkolnej codzienności.
Gości powitała dyrektor Anna Maksymiuk, kierująca szkołą od 10 lat. Wśród nich znaleźli się m.in.: lubelski kurator oświaty Dorota Misiuk, władze samorządowe gminy z wójtem Wiesławem Panasiukiem i przewodniczącym Rady Gminy Dariuszem Plażukiem, dyrektorzy gminnych placówek oświatowych, radni gminni i powiatowi, sołtysi, przedstawiciele kultury i liczne grono mieszkańców okolicznych miejscowości.
Z wyrazami wdzięczności i szacunku dla trudu byłych i obecnych pedagogów wystąpił wójt gminy, przekazując szkole okolicznościowy grawerton. W trakcie swego wystąpienia wójt stwierdził m.in. – W ciągu 100 lat istnienia Szkoła Podstawowa w Woskrzenicach Dużych na trwałe wpisała się w historię miejscowości i całej gminy. Szkoła jest świadkiem historii pisanej przez uczniów, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, a także przyjaciół i rodziców. Każdy zostawił tu cząstkę swojego życia. W murach tej szkoły na zawsze został ślad po radościach, smutkach, nadziejach i marzeniach, został uśmiech i gniew, radość z sukcesu i smutek po porażce.
Każdy jubileusz to połączenie tradycji z nowoczesnością, doświadczenia z młodością, a szkoła w Woskrzenicach Dużych nigdy nie była jedynie miejscem czy instytucją, ale zawsze zwartą społecznością stworzoną przez pokolenia uczniów i ich rodziców, nauczycieli, którzy oddali szkole swoje umiejętności, entuzjazm i serce. Wokół szkoły zawsze gromadziły się osoby twórcze, kreatywne, poszukujące najlepszych rozwiązań oraz otwarte i wrażliwe na potrzeby dzieci, które uczą się zaangażowania, systematyczności i rzetelności, poznają radość płynącą z intelektualnego wysiłku, rozpoznają własne uzdolnienia, wreszcie sięgają po raz pierwszy po sukcesy w różnych dziedzinach nauki, sztuki i sportu, ale i uczą się akceptować pierwsze niepowodzenia i porażki.
Stuletnia tradycja wychowywania dzieci i młodzieży w duchu patriotyzmu, szacunku do drugiego człowieka i poszanowania nauki była najważniejszym przesłaniem, tych wszystkich, którzy dbali o wizerunek szkoły.
Jeżeli mówimy o patriotyzmie to należy zwrócić uwagę na patronat szkoły „Bohaterów II Wojny Światowej”. Nawet w najbardziej tragicznych okolicznościach wojny pojawiali się ludzie, którzy swoją heroiczną postawą ryzykując własnym życiem nieśli nadzieję. Dzisiaj z okazji Święta Szkoły pragnę wyrazić uznanie dla wysiłku i pracy dyrektorów, nauczycieli, księży, pracowników administracji i obsługi, którzy przez wiele lat tworzyli historię i tradycję szkoły.
Prowadzili do sukcesów, wychowywali, wpajali właściwe wartości, wpływali na rozwój szkoły oraz jej pozytywny wizerunek i wysoko postawili poprzeczkę następnym pokoleniom. Pragnę wyrazić serdeczną wdzięczność wszystkim, którzy wspierali i wspierają naszą szkołę. To radość i przywilej mieć wokół siebie takie osoby. Jednak szczególne podziękowania kieruję do wspaniałych pedagogów, którzy tworzyli historię placówki i dorobek wielu pokoleń, którzy niezwykłą postawą, zaangażowaniem, jakże twórczym talentem pedagogicznym utorowali drogę do dzisiejszych sukcesów tej szkoły.
Wyrazy uznania przekazali również szkole: kurator oświaty Dorota Misiuk, sekretarz gminy Grażyna Majewska i dyrektor GOK Agnieszka Borodijuk. Licznie przybyli goście mięli sposobność obejrzenia wystawy obrazującej dorobek szkoły i jej wychowanków. Ważąa częścią uroczystości było odsłonięcie a hallu szkoły okolicznościowej tablicy, którą poświęcił ks. W Tkaczuk. Nie zabrakło jubileuszowego tortu, słodkiego poczęstunku i kuluarowych rozmów po latach byłych nauczycieli z absolwentami.
Historia szkoły w Woskrzenicach Dużych
Pierwsza po odzyskaniu niepodległości polska szkoła w Woskrzenicach Dużych została otwarta w 1919 r.. Utworzono wtedy bezpłatną szkołę publiczną dwuoddziałową z jednym nauczycielem. Później została ona przekształcona na Publiczną Szkołę Podstawową stopnia III z czteroma oddziałami i dwoma nauczycielami a następnie stopnia II z sześcioma oddziałami i trzema nauczycielami. Część dzieci uczyła się w drewnianej szkole, a pozostali uczęszczali na zajęcia do wynajętych sal w domach prywatnych. Szkoła podlegała pod władze szkolne z powiatu Białej Podlaskiej.
Pierwszym nauczycielem szkoły powszechnej był Stanisław Ryłko. W okresie okupacji hitlerowskiej funkcjonowała w Woskrzenicach Dużych czterooddziałowa Polska Publiczna Szkoła Powszechna, której dyrektorem był Andrzej Chudkiewicz. Po wyzwoleniu A. Chudkiewicz podniósł szkołę do II stopnia. We wrześniu 1966 r. oddano do użytku nowy budynek szkolny, a stanowisko dyrektora powierzono Zygmuntowi Szczęśniakowi. 15 września 1966 r. otrzymała tytuł Pomnik 1000-lecia nr 1235 im. Bohaterów II Wojny Światowej.
Szkoła jest zatem pomnikiem historii, pomnikiem tysiąclecia państwa polskiego, pomnikiem trudu i znoju walki z hitlerowcami. W 1985 r. w ramach obchodów 40. rocznicy zwycięstwa nad faszyzmem odbyła się w szkole podniosła akademia połączona z wręczeniem medalu za zasługi dla Związku Bojowników o Wolność i Demokrację przez pułkownika Jerzego Barczyńskiego. Kolejnym krokiem w rozwoju szkoły był 14 listopada 1987 r. Tego dnia miała miejsce uroczystość wręczenia sztandaru, symbolu największych wartości i poświęceń. Ważnym wydarzeniem dlaj woskrzenickiej społeczności było oddanie do użytku sali gimnastycznej 20 listopada 1993 r..
W latach 1999-2000 funkcjonowało tutaj Publiczne Gimnazjum, którego dyrektorem był Stanisław Szewczyk. Od roku szkolnego 2018-19, po likwidacji gimnazjum, przywrócono naukę w ośmioklasowej szkole. W szkole kultywuje się tradycje, które nawiązują do imienia szkoły – Bohaterów II Wojny Światowej. Uczniowie troszczą się o miejsca pamięci narodowej: cmentarz jeńców radzieckich w Husince; cmentarz i pomnik w Kaliłowie; cmentarz jeńców radzieckich w Woskrzenicach Dużych; zbiorową mogiłę na cmentarzu parafialnym; pomnik w Holi. Pamięć o bohaterach tamtych dni jest wiecznie żywa wśród dzieci.
i młodzieży, czego wyrazem są coroczne akademie poświęcone obchodom Święta Szkoły, obchodzone 8 maja. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa nadała szkole Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej nad Miejscami Walk i Męczeństwa. Miało to miejsce 4 października 2012 r. Od 2009 roku funkcję dyrektora szkoły pełni Anna Maksymiuk. Jej poprzednikami byli: Stanisław Ryłko, Bronisław Janowski, Jan Nowatorski, Jan Tomaszewski, Jan Roszkiewicz, Stanisław Danielak, Andrzej Chudkiewicz, Stanisław Rymkiewicz, Zygmunt Szczęśniak, Krzysztof Łaski, Elżbieta Szczęśniak – Paszkiewicz, Stanisław Szewczyk, Dariusz Duklewski i Anna Maksymiuk.
[foogallery id=”183997″]
tekst zdjęcia : Istvan Grabowski
opracowanie: Gwalbert Krzewicki
2 Responses
Mój dziadek pracował w tej drewnianej szkole razem ze swoją żoną (moją babcią) do 1940 roku. Potem trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a moja babcia została sama z dwójką dzieci. W 1943 roku zmarła (prawdopodobnie na tyfus).
Dzieci zostały rozdzielone po rodzinie z innych miejscowości. Czy ktoś zna tą historię? Nic nie wiem na temat babci. Będę wdzięczna za każdą informację.
Zdaje się, że część tej historii opowiedziano tutaj: https://www.facebook.com/dawny.krzesk/posts/985903732250199