Pani Magdalena podzieliła się z nami swoimi pasjami, talentami oraz codziennym życiem osobistym i zawodowym. Jest osobą niewidomą od 12 roku życia i doskonale wie, ile wysiłku trzeba włożyć w to, by móc prowadzić aktywne życie, realizować się zawodowo i rozwijać swoje pasje. Dowiedzieliśmy się, że pochodzi z gminy Piszczac, urodziła się w Białej Podlaskiej. Natomiast aktualnie mieszka i pracuje w Warszawie w Fundacji Vis Maior -Pies przewodnik. Ukończyła historię na Uniwersytecie Warszawskim. Uczestniczyła w różnych szkoleniach poświęconych kontaktom z biznesem, zarządzaniu finansami, komunikacji w kryzysie. Pracowała jako telemarketerka i specjalistka ds. promocji, a także jako kelnerka w „Restauracji w Ciemności” w Warszawie. Wyjeżdżała do Belgii gdzie pracowała jako wolontariusz w szkole dla dzieci niewidomych w Liege. Obecnie jest dyrektorką biura Fundacji Vis Maior -Pies przewodnik. Koordynuje projekty, prowadzi warsztaty poświęcone obsłudze klienta z niepełnosprawnością wzroku.
Pani Magdalena przedstawiła uczniom zawody, które może wykonywać osoba niewidoma lub słabowidząca. W przypadku osób niewidomych oraz słabowidzących należy szukać takiego miejsca, w którym w trakcie pracy będzie można bazować na pozostałych zmysłach. Dlatego osoby niewidome często podejmują zawód jako: muzyk, psycholog, konsultant telefoniczny, masażysta, przedsiębiorca, socjolog, pracownik społeczny, tłumacz, prawnik. Z każdym rokiem zwiększa się liczba osób niewidomych, które są aktywne zawodowo. Dzieje się to przede wszystkim dzięki rozwijającym się technologiom, co daje możliwości pracodawcom do zatrudniania osób z niepełnosprawnościami.
Tego dnia zostały przeprowadzone również w świetlicy szkolnej warsztaty na temat „Jak pomagać osobom niewidomym i słabowidzącym?”. Uczestniczyli w nich uczniowie klas 1-3. Z zaciekawieniem słuchali jak Pani Magdalena opowiadała o tym jak radzi sobie w życiu codziennym. Udzieliła uczniom wskazówek jak należy się zachować gdy spotykamy osobę niewidomą i jak możemy jej pomóc. Zaprezentowała dzieciom: białą laskę, alfabet Braille’a, czujnik poziomu cieczy, maszynę brajlowską i penfriend. Uczniowie dowiedzieli się, że osoby niewidome czytają, rozpoznając znaczenia kolejnych znaków poprzez ich dotykanie. Do ręcznego pisania potrzebują tzw. tabliczki brajlowskiej. Jednak dziś częściej używają do tego narzędzi elektronicznych — telefonów, tabletów i komputerów.
Na zakończenie swojej prezentacji nasz Gość otrzymał z rąk Pani Wicedyrektor Anny Siedleckiej Podziękowanie, do którego treść pismem Braille’a przygotowała Pani Marta Ryngajłło – Misiejuk – pedagog współorganizujący kształcenie w naszej Szkole Podstawowej. Bardzo dziękujemy za pomoc.
materiał: Szkoła Podstawowa nr 5
tekst i zdjęcia: Magdalena Miczko
opracowanie: Gwalbert Krzewicki
