Marzenia o karierze estradowej, jako sposobie na szczęśliwe życie, przejawia coraz więcej dzieci z młodszych klas szkoły podstawowej. Dopingują ich nie tyle zapobiegliwi rodzice, co niebywałe powodzenie programów telewizyjnych typu „Voice of Kids”. Nic, zatem dziwnego, że do regionalnych konkursów i przeglądów piosenki zgłasza się mnóstwo dzieci niekoniecznie zdolnych wokalnie. W tym wieku bardziej liczą się chęci przeżycia ekscytującej przygody, niż autentyczne umiejętności. W końcu śpiewać każdy może, jak zapewniał na festiwalu polskiej piosenki w Opolu aktor Jerzy Stuhr.
Tegoroczny konkurs w Sworach przebiegał pod hasłem „W krainie magii i czarów”. Organizatorzy podzielili uczestników na dwie grupy wiekowe. Mlodsi z klas I – IV startowali w grupie Sikorek, zaś starsi z klas V – VIII mięli się sprawdzać jako Skowronki. Instruktorzy, przygotowujący małych solistów do występów, wybierali przeważnie piosenki znane, zaczerpnięte z filmów, bajek lub popularnego repertuaru zespołów Fasolki i Gawęda.
Szczególnym powodzeniem cieszyły się w tym roku utwory: „Meluzyna”, wykonywana ongiś w filmie o przygodach Pana Kleksa przez Małgorzatę Ostrowską z Lombardu i „Pół kroku stąd”, śpiewaną przez artystkę młodego pokolenia Natalię Nykiel. Wybór nie znaczy wcale, że solistki udźwignęły ulubiony standard. Pomimo widocznych mankamentów, organizatorzy konkursu przygotowali podziękowania dla wszystkich instruktorów wokalnych rywalizacji. Wręczał je zastępca wójta Adam Olesiejuk w towarzystwie wiceprzewodniczącej RG Agnieszki Sęczyk i dyrektor GOK Agnieszki Borodijuk.
W młodszej grupie Sikorek pierwsza nagrodę wyśpiewała Nikola Siwek, uczennica SP w Komarnie – Kolonii.
W fantazyjnym stroju śpiewała ona piosenkę „Motylem była”. Druga nagroda przypadła Julii Michaluk z SP w Leśnej Podlaskiej za interpretacje piosenki „Kochajcie czarownice”, natomiast trzecia nagroda trafiła do Leny Czeczko, również uczennicy z Leśnej Podlaskiej.
Wyróżnienie w tej grupie uzyskała Maria Kopacz z Wólki Dobryńskiej. W starszej wiekowo grupie Skowronków na pierwsza nagrodę zasłużyła solistka o ciekawej barwie głosu Wiktoria Suszczyńska z SP w Rokitnie. Zaśpiewała ona przekonywająco „Szafy z koralowej rafy”, szlagier Majki Jeżowskiej. Na drugą nagrodę zasłużyła również reprezentantka Rokitna Amelia Wojdak, która z wdziękiem wykonywała „Kolorowy wiatr”. Piosenka z filmu „Pocahontas”, śpiewana przez Edytę Górniak, miała już wiele wykonań, ale nie wszystkie brzmiały równie świeżo. Trzecią nagrodę wyśpiewała Elżbieta Doroszuk, reprezentantka GOK Biała Podlaska. Zaśpiewała ona „Moją fantazję”.
Nagrodę specjalną konkursu (Srebrny Klucz Wiolinowy) uzyskała w tym roku uczennica SP w Sitniku Alicja Jaroć. Wykonała ona z wyczuciem „Psią kostkę” z muzyką Piotra Rubika. Wyróżnienie w tej kategorii zdobyła Wiktoria Szupiluk ze Swór, śpiewająca utwór „Po raz pierwszy widzę blask” z filmu „Zaplątani” . Zwycięzcy, poza statuetkami, otrzymali w nagrodę głośniki bezprzewodowe. Laureaci drugich nagród otrzymali słuchawki bezprzewodowe, a trzecich power banki. Warto dodać, że tegoroczny konkurs, skromniejszy ilościowo od ubiegłorocznego, zdominowany został przez śpiewające dziewczęta. Rodzynkiem konkursowym był Szymon Kopacz z Wólki Dobryńskiej (gm. Zalesie) śpiewający utwór „Mustang – duch wolności”.
Konkurs wokalny w Sworach miał dobre tempo i ciekawa oprawę. Każdy wykonawca poza okolicznościowym dyplomem otrzymał słodki upominek ufundowany Pres właścicieli sklepu „Aro” Agaty i Krzysztofa Grytów.
Czas potrzebny jurorom na obrady wypełniła działająca od roku dziecięca grupa muzyczna Sfora, kierowana przez Mariusz Polaka. W jej wykonaniu można było usłyszeć standardy rockowe polskiej sceny muzycznej.
[foogallery id=”186492″]
tekst : Istvan Grabowski
zdjęcia opracowanie: Gwalbert Krzewicki
0 Responses
Aby wypowiadać opinie o czyimś talencie wokalnym to trzeba mieć trochę więcej pojęcia o np. warunkach nagłośnienia, odsłuchu tego co się śpiewa i do czego się śpiewa i wziąć pod uwagę, że jest to konkurs dla dzieci na bardzo podstawowym poziomie i zniechęcanie tego typu tekstami jest nie na miejscu. Myślałem, że pan Istvan reprezentuje trochę wyższy poziom…