Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza „Czarny Las” położona jest w odległości ok. 43 km od Białej Podlaskiej, 1 km od Milanowa oraz ok. 10 km od Parczewa. Jej długość wynosi 1,9 km z czego 600 m biegnie po drewnianej kładce przez podmokły drzewostan. Początek ścieżki zaczyna się 200 m od szosy Milanów – Zieleniec, jej koniec natomiast znajduje się w pobliżu szosy Milanów – Rudno obok rezerwatu „Czarny Las”. Jest to ścieżka przeznaczona dla pieszych, kładkę można jednak przejść z rowerem prowadząc go (jeśli jednak jest więcej osób, zalecamy zostawić rowery przed wejściem na kładkę).
Obszar lasu przez który biegnie nasza ścieżka usadowiony jest na podłożu torfowym i przez cykliczne wahania poziomu wód gruntowych jest dość często zalewany. Dlatego nie powinien nas zdziwić widok sporej połaci martwych kikutów drzew. Widok jest to osobliwy i może być przez nas odbierany, jako szkoda dla natury. Jednak jest to zwyczajny proces obumierania wynikający z naturalnych procesów i zmian w przyrodzie, gdzie zachodzi wymiana pokoleń.
Jeszcze nie tak dawno kilka lat temu przez dość duże opady roczne i działalność bobrów wody było tyle, że utworzyło się na tym obszarze 30 hektarowe śródleśne jezioro. Od chwili utworzenia ścieżki w 2005 roku, przez niespełna kilka lat, krajobraz lasu całkowicie się przekształcił, co jest doskonałą szansą na obserwowanie zjawisk i procesów przyrodniczych zachodzących naturalnie w krajobrazie.
Na trasie ścieżki nad brzegiem leśnego bagna znajduje się wieża widokowa z której podziwiać możemy siedliska unikatowych gatunków miejscowej fauny i flory, charakterystycznej dla podmokłych terenów.
Spotkamy tu wiele gatunków płazów i gadów, dość często bytuje tu m.in. żmija zygzakowata. Nie brakuje również ptactwa wodno – błotnego oraz rzadkich gatunków ptactwa drapieżnego jak bielik czy orlik krzykliwy. Z wieży możemy zaobserwować kaczki krzyżówki, czernice oraz miejsce lęgowe żurawi.
Kładka umożliwia nam zajrzeć do samego środka tej z reguły niedostępnej krainy. Krajobraz ze środka bagniska jest po prostu niesamowity. Z jednej strony las gołych brzóz, z drugiej łąki, torfowiska, wszystko przemieszane w barwach, ale i zapachach w zależności od poru roku. Wiosną i wczesnym latem pachnie tu najbardziej intensywnie. Zapachy zmuszają do zatrzymania i próbowania ich jeszcze raz i jeszcze raz, są naprawdę unikatowe i niespotykane przez nas na co dzień.
WSKAZÓWKA Na początku i końcu ścieżki znajduje się wiata, gdzie możemy odpocząć i posilić się.
Jeśli nie będziecie jeszcze zanadto zmęczeni na mecie ścieżki, polecamy zajrzeć do samego rezerwatu „Czarny Las”, gdzie zobaczymy zgoła odmienne widoki na naprawdę stary las (ok. 1 km od ścieżki w kierunku wschodnim). Rezerwat o powierzchni 15,96 ha utworzony został w 1981 roku. Chroni wielogatunkowy las mieszany pochodzenia naturalnego. Jego obszar porasta wspaniały las lipowo – grabowy z domieszką brzozy, sosny pospolitej i klonu. Wiele z tych drzew ma charakter pomnikowy, zobaczymy wśród nich okazy 160-letnich dębów, 130-letnich grabów i lip.
Charakterystyczne dla rezerwatu jest również występowanie małych zbiorników wodnych i cieków wodnych. Wśród gatunków chronionych spotkamy tu m.in. wawrzynka wilczełyko, groszek wschodniokarpacki, listerę jajowatą, gnieźnika leśnego czy podkolana zielonkawego.
Udanej wycieczki!
materiał: Ciekawostki / Południowe Podlasie
zdjęcia: Jakub(OvO)Sowa
