Wernisaż malarstwa dr hab. prof. UMK Iwony Szpak-Pawłowskiej odbył się 8 listopada w Galerii Podlaskiej w Białej Podlaskiej. Prace zostały zebrane pod wspólnym tytułem „Wielopłaszczyznowość UV”.
Prezentowana twórczość opiera się o wiele płaszczyzn na jednym podobraziu, to gra geometrii i abstrakcji, mocnej barwy i czarnej kreski, iluzji przestrzenności i płaskiej plamy. Ekspozycja obejmuje przekrój działań twórczych autorki. Zobaczyć będzie można prace od roku 2000 do tych najnowszych. Pokaz obejmie prace wielkoformatowe na płótnie oraz małe formy na papierze, umieszczone w ramach. Niektóre będzie można zobaczyć, nie tylko w świetle reflektorów galeryjnych, ale także w świetle ultrafioletowym. Do każdej z prac wkomponowane są elementy fluorescencyjne, czasem nawet nie widoczne w dziennym świetle, a ujawniające się dopiero w luminescencji.
Iwona Szpak-Pawłowska – w 2006 r. ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, na kierunku malarstwo w pracowni prof. Lecha Wolskiego. W 2011 r. otrzymała tytuł doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie sztuki piękne. Wówczas rozpoczęła pracę w Pracowni Malarstwa Ściennego w Katedrze Malarstwa, UMK w Toruniu. W 2019 otrzymała tytuł doktora habilitowanego i stanowisko profesorki UMK, tym samym objęła samodzielne prowadzenie Pracowni Dyplomującej Malarstwa Ściennego. W kręgu jej zainteresowań pojawia się instalacja, obiekt, malarstwo oraz murale. W dorobku artystycznym posiada 20 wystaw indywidualnych, m.in. w Częstochowie, Warszawie, Szczecinie, Toruniu czy Olsztynie oraz 40 wystaw zbiorowych na terenie całego kraju, jak i za granicą, m.in. w Londynie, Ruse, Getyndze, Charkowie. Jedną z jej ostatnich realizacji, w postaci muralu wielkoformatowego, można było zobaczyć na wystawie „Fangor” w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu.
Cykl „Kalendarz 1” i „ Kalendarz 2” to zbiór abstrakcyjnych prac małoformatowych, wykonanych w technice własnej, mieszanej. W sposób symboliczny opowiada historię przemian przyrodniczych poszczególnych miesięcy. Cechuje go dwoistość świata oparta na geometrii i organiczności, na geście i rygorystycznej linii działania twórczego, na swobodnym ornamencie i rygorystycznej typografii, walczącej o stopień hierarchii na płaszczyźnie, na duchowości i racjonalizmie. „Abecadło”- kolejny nowego cyklu z 2024 roku. Powiązany jest w warstwie technicznej z „Kalendarzami”. Merytorycznie każda z prac stanowi obraz litery, ukrytej lub wyeksponowanej, w układzie linii i płaszczyzn abstrakcyjnych. Obrazy można eksponować w słowa, treści, przekazy lub układy eksperymentalne. Elementem zespajającym łańcuch artystyczny i wartość zawartą w tytule wystawy jest luminescencja. Zimne świecenie lamp fluorescencyjnych wydobywa magię przestrzenności poszczególnych warstw, każdego wizerunku. Cykle można oglądać i w świetle zwykłym i w świetle UV, to ciemność wydobywa z prac nowe, ukryte pokłady. Jak słońce i księżyc wyznaczające upływ czasu, bliskość natury i pęd techniki, jak czucie i rozumienie, yin i jang, tak moje obrazowanie świata opiera się na przeciwstawnych, lecz nierozerwalnych i uzupełniających się siłach Wszechświata, szukających optymalnej równowagi, zaczerpniętej z geometrii i intuicji. (opis Galeria Podlaska)
Galeria zdjęć – poniżej.
_____
materiał: Radio Biper Biała Podlaska
zdjęcia: Gwalbert Krzewicki
opracowanie: Anna Ostapiuk
