Po spektaklu uczestnicy wydarzenia związanego z obchodami 400. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Jozafata Kuncewicza wzięli udział w uroczystej mszy świętej z udziałem biskupów polskich w kościele pw. Narodzenia NMP w Białej Podlaskiej.
Kolejne odsłony spektaklu:
Spektakl „Pasterz Pojednania. Historia św. Jozafata Kuncewicza w 400. rocznicę męczeńskiej śmierci” (zaproszenie) <<==>> LINK
Los św. Jozafata Kuncewicza związał się nierozerwalnie z unią brzeską i powstaniem Kościoła grekokatolickiego. Przyszedł na świat we Włodzimierzu Wołyńskim w 1580 r. w rodzinie mieszczańskiej. Na chrzcie nadano mu imię Jan. W młodości wysłano go do Wilna, gdzie miał nauczyć się fachu kupieckiego.
W 1596 r. na synodzie w Brześciu Litewskim cześć biskupów prawosławnych z terenu Rzeczypospolitej zawarła z Kościołem katolickim unię, która podporządkowywała ich zwierzchności papieża. Kuncewicz całym sercem opowiedział się za tym układem i postanowił wstąpić do zakonu bazylianów (1604), gdzie przyjął imię Jozafat. W 1609 r. przyjął święcenia kapłańskie. Kilka lat później, już powszechnie znany ze swojej działalności duszpasterskiej, został mianowany unickim arcybiskupem połockim i od tej pory rozpoczął akcję misyjną. Wywołało to zaniepokojenie i wrogość prawosławnych, którzy w 1621 r. wywołali w Połocku poważne zamieszki.
Dwa lata później, 12 listopada, sytuacja się powtórzyła. Metropolita postanowił porozmawiać z buntownikami, żądającymi zerwania unii brzeskiej. Jozafat kategorycznie odmówił, czym wzbudził gniew prawosławnych. Arcybiskup został zamordowany uderzeniem topora w głowę. Jego ciało zostało zbezczeszczone i wrzucone do Dźwiny.
Jego kult wśród unitów zaczął się po męczeńskiej śmierci. Z obawy przed prawosławnymi relikwie wywieziono z Połocka – powróciły tam dopiero w 1667 r. Dwadzieścia lat później odbyła się beatyfikacja. Na kanonizację trzeba było czekać do roku 1867 r.
Szczątki świętego od 1706 r. znajdowały się w kaplicy zamkowej książąt Radziwiłłów w Białej Radziwiłłowskiej (obecnie Białej Podlaskiej). Po kanonizacji z rozkazu władz rosyjskich ukryto je w podziemiu kościoła bazylianów. W czasie I wojny światowej przewieziono je do Wiednia, ale ostatecznie w 1949 r. umieszczono w Bazylice św. Piotra na Watykanie, gdzie znajdują się do dziś.
Organizatorzy wydarzenia: Parafia pw. Narodzenia NMP w Białej Podlaskiej, Społeczna Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza w Białej Podlaskiej.
Wydarzenie odbyło się z udziałem wicewojewody lubelskiego Roberta Gmitruczuka – autora poniższego zdjęcia (FB):
materiał, tekst: Lubelski Urząd Wojewódzki w Lublinie
zdjęcie: wicewojewoda lubelski Robert Gmitruczuk, FB
opracowanie: Leszek Niedaleki
