Copernicus Climate Change Service (C3S), realizowany przez Europejskie Centrum Prognoz Średnioterminowych w imieniu Komisji Europejskiej przy dofinansowaniu ze środków UE, rutynowo publikuje comiesięczne biuletyny klimatyczne. Informują one o zmianach obserwowanych w globalnej temperaturze powietrza na powierzchni ziemi, morskiej pokrywie lodowej i zmiennych hydrologicznych. Wszystkie przedstawione wyniki opierają się na komputerowo wygenerowanych analizach wykorzystujących miliardy pomiarów z satelitów, statków, samolotów i stacji pogodowych z całego świata.
Marzec 2023 – temperatura:
• Ubiegły miesiąc był drugim najcieplejszym marcem na świecie.
• Temperatury powyżej średniej odnotowano w Europie południowej i środkowej, a poniżej średniej w większości Europy północnej
• Znacznie wyższe od średniej temperatury panowały na rozległym obszarze obejmującym Afrykę Północną, południowo-zachodnią Rosję i większość Azji, gdzie ustanowiono wiele nowych rekordów wysokich temperatur dla marca.
• Temperatury znacznie powyżej średniej wystąpiły również nad północno-wschodnią częścią Ameryki Północnej, Argentyną i krajami sąsiadującymi, dużą częścią Australii oraz nad przybrzeżną Antarktydą
• Z drugiej strony, nad zachodnią i środkową częścią Ameryki Północnej było znacznie zimniej niż przeciętnie.
Marzec 2023 – morska pokrywa lodowa:
• Zasięg lodu morskiego na Antarktydzie był drugim najniższym dla marca w zapisie danych satelitarnych, na poziomie 28% poniżej średniej, po rekordowo niskim zasięgu w lutym.
• Koncentracja lodu morskiego była znacznie poniżej średniej we wszystkich częściach Oceanu Południowego.
• Zasięg arktycznego lodu morskiego był o 4% poniżej średniej, zajmując wspólne 4. miejsce wśród najniższych dla marca w zapisie danych satelitarnych, ale także blisko trzech najniższych zasięgów.
• W przeciwieństwie do przeważnie poniżej średniej koncentracji lodu morskiego w innych sektorach Oceanu Arktycznego, na Morzu Grenlandzkim koncentracje były znacznie powyżej średniej.
Według Samanthy Burgess, zastępcy dyrektora C3S, „Po rekordowo niskim zasięgu w lutym, antarktyczny lód morski osiągnął drugi najniższy zasięg dla marca w ramach 45-letniego zbioru danych satelitarnych, kontynuując długoterminowy trend zmniejszania się lodu morskiego w regionach polarnych. Monitorowanie klimatu jest niezbędne, aby zrozumieć te szybkie i postępujące zmiany na obu biegunach.”
Stan i poziom wód w marcu 2023 r:
• W marcu 2023 r. było wilgotniej niż przeciętnie w pasie z zachodu na północny wschód przez północną Europę, oraz nad Turcją.
• Wśród regionów doświadczających suchszych niż przeciętne warunków w marcu 2023 r. znalazła się większość Półwyspu Iberyjskiego, gdzie warunki sprzyjały powstawaniu dzikich pożarów, a także łuk alpejski, część Europy Środkowej, wschodnie Bałkany oraz północno-zachodnie wybrzeże Morza Kaspijskiego.
• Poza Europą, w marcu 2023 r. wilgotniej niż przeciętnie było nad częścią USA, kilkoma regionami Azji, Rogiem Afryki, Nową Zelandią, północną Australią, częścią południowej Afryki i Brazylią. W wielu regionach obfite opady doprowadziły do powodzi.
• Bardziej sucho niż przeciętnie było nad Argentyną, która doświadczyła utrzymującej się suszy, południową Australią, południowo-zachodnią Afryką i częścią Azji. W wielu przypadkach warunki te wiązały się z cieplejszymi niż przeciętnie temperaturami.
Materiały wideo towarzyszące mapom można znaleźć tutaj.
Więcej informacji o zmiennych klimatycznych w marcu i aktualizacjach klimatycznych z poprzednich miesięcy, jak również grafiki w wysokiej rozdzielczości i film można pobrać tutaj.
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące monitorowania temperatury można znaleźć tutaj.
Informacje o zbiorze danych C3S i sposobie jego opracowania.
Mapy i dane temperaturowe i hydrologiczne pochodzą z zestawu danych ERA5 ECMWF Copernicus Climate Change Service.
Mapy i dane dotyczące lodu morskiego pochodzą z połączenia informacji z ERA5, a także z EUMETSAT OSI SAF Sea Ice Index v2.1, Sea Ice Concentration CDR/ICDR v2 oraz danych fast-track dostarczanych na żądanie przez OSI SAF.
Podane tu regionalne średnie obszarowe dotyczą następujących granic długości/szerokości geograficznej:
Glob, 180W-180E, 90S-90N, nad powierzchniami lądowymi i oceanicznymi.
Europa, 25W-40E, 34N-72N, tylko nad powierzchniami lądowymi.
Więcej informacji można znaleźć tutaj.
Informacje o krajowych rejestrach i oddziaływaniach Informacje o rekordach krajowych i wpływach oparte są na raportach krajowych i regionalnych. Szczegóły znajdują się w odpowiednim biuletynie klimatycznym C3S dotyczącym temperatury i hydrologii w danym miesiącu.
C3S zastosował się do zalecenia Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO), aby używać najnowszego 30-letniego okresu do obliczania średnich klimatologicznych i zmienił okres referencyjny na 1991-2020 dla swoich Biuletynów Klimatycznych C3S obejmujących styczeń 2021 r. i następne. Rysunki i grafiki zarówno dla nowego jak i poprzedniego okresu (1981-2010) są podane dla przejrzystości.
Więcej informacji na temat stosowanego okresu referencyjnego można znaleźć tutaj.
Informacje o programie Copernicus i ECMWF
Copernicus jest elementem programu kosmicznego Unii Europejskiej, finansowanego przez UE i jest jego flagowym programem obserwacji Ziemi, działającym w ramach sześciu serwisów tematycznych: Atmosfera, Morza, Ląd, Zmiany Klimatu, Bezpieczeństwo i Sytuacje Nadzwyczajne. Dostarcza bezpłatnie dostępne dane operacyjne i usługi, zapewniając użytkownikom wiarygodne i aktualne informacje dotyczące naszej planety i jej środowiska. Program jest koordynowany i zarządzany przez Komisję Europejską i realizowany we współpracy z państwami członkowskimi, Europejską Agencją Kosmiczną (ESA), Europejską Organizacją Eksploatacji Satelitów Meteorologicznych (EUMETSAT), Europejskim Centrum Prognoz Pogodowych Średniego Zasięgu (ECMWF) oraz m.in. Agencjami UE i Mercator Océan.
ECMWF obsługuje dwie usługi w ramach unijnego programu obserwacji Ziemi Copernicus: Copernicus Atmosphere Monitoring Service (CAMS) oraz Copernicus Climate Change Service (C3S). Wnoszą również wkład do usługi zarządzania kryzysowego programu Copernicus (CEMS), wdrażanej przez Wspólną Radę ds. Badań Naukowych UE (JRC). Europejskie Centrum Prognoz Średnioterminowych (ECMWF) jest niezależną organizacją międzyrządową wspieraną przez 35 państw. Jest zarówno instytutem badawczym, jak i całodobową usługą operacyjną, tworzącą i rozpowszechniającą numeryczne prognozy pogody w państwach członkowskich. Dane te są w pełni dostępne dla krajowych służb meteorologicznych w państwach członkowskich. superkomputer (i powiązane archiwum danych) w ECMWF jest jednym z największych tego typu w Europie, a państwa członkowskie mogą wykorzystywać 25% jego pojemności do własnych celów.
ECMWF rozszerzyło swoją lokalizację w swoich państwach członkowskich w celu prowadzenia niektórych działań. Oprócz centrali w Wielkiej Brytanii i centrum obliczeniowego we Włoszech, od lata 2021 r. w Bonn w Niemczech znajdują się nowe biura, które koncentrują się na działaniach prowadzonych we współpracy z UE, takie jak Copernicus.
Strona internetowa Serwisu Monitorowania Atmosfery Copernicus znajduje się pod adresem: http://atmosphere.copernicus.eu/
Witrynę Copernicus Climate Change Service można znaleźć pod adresem: https://climate.copernicus.eu/
Więcej informacji na temat programu Copernicus: www.copernicus.eu
Witryna ECMWF: https://www.ecmwf.int/
Twitter:
@CopernicusECMWF
@CopernicusEU
@ECMWF
#EUSpace
więcej informacji <<==>>link
materiał: PR & COMMUNICATIONS
tekst i zdjęcia: Barbara Kurzejewska ACCOUNT EXECUTIVE
opracowanie: Gwalbert Krzewicki
