Program wydarzenia:
11:00 msza święta w Kościele Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu
14:00 część oficjalna i przemówienia prelegentów
15:30 występ chóru z Dorohuczy
16:00 konkurs historyczny
16:30 rozstrzygnięcie konkursu plastycznego
17:00 występ grupy Mali Wytrwali
17:15 film o Ludwiku Kraszewskim
Impreza została dofinansowana ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu „Patriotyzm jutra”.
Mjr pil. inż. Ludwik Kraszewski (1916-2012)
Ludwik Kraszewski urodził się 6 sierpnia 1916 r. we wsi Zaliszcze (gm. Podedwórze, pow. parczewski) w rodzinie Władysława i Anieli z Koncerewiczów. W 1923 r. rodzina Kraszewskich przenosi się do wsi Puchowa Góra k. Jabłonia. Naukę w Szkole Powszechnej rozpoczął we wsi Zaliszcze, a skończył w Jabłoniu. W 1938 r. zdał maturę w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Józefa I. Kraszewskiego w Białej Podlaskiej. Już w trakcie nauki w gimnazjum zapisał się do sekcji szybowcowej Aeroklubu Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej. 3 stycznia 1939 r. zostaje przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Warszawie (Grupa Techniczna). Niestety wybuch II wojny światowej przerywa szkolenie niedoszłego absolwenta VI Promocji.
Po kampanii wrześniowej 1939 r., przez Rumunię, Bułgarię i Liban przedostał się do Francji. Trafia do stacji zbornej lotnictwa w Lyon-Bron. Po kapitulacji Francji, 28 czerwcu 1940 r., przypływa do Anglii (Liverpool). 14 września 1942 r. otrzymuje przydział do 303 Dywizjonu Myśliwskiego im. T. Kościuszki.
21 czerwca 1944 r. por. pil. Ludwik Kraszewski wystartował do lotu patrolowego w czasie którego został zestrzelony nad terytorium wroga. Jak wspominał: Poczułem ostry ból w tym samym miejscu kości ogonowej, którą wcześniej leczyłem w szpitalu. Samolot także był znacznie zniszczony. Dolecenie do Anglii było wykluczone, tak jak dotarcie do najbliższego pola lotniskowego. Szybko traciłem świadomość – by uratować życie konieczne było lądowanie gdziekolwiek było to możliwe. Udało mi się to zrobić na łące o kilkumetrowej szerokości i wystarczającej długości. Poza tym, podczas lądowania bez podwozia droga hamowania jest znacznie krótsza. Wylądowałem na spodzie pomiędzy niemieckimi siłami ogniowymi, a później zauważyłem także kanadyjskie, Obie strony musiały z łatwością zobaczyć samolot, który po lądowaniu został osadzony w ziemi. Musieli także zauważyć, że byłem w poważnym stanie, bo nie opuściłem kokpitu. Dlaczego w tym momencie niemiecka artyleria zaprzestała ognia, zostanie tajemnicą na zawsze.18 października 1944 r. skierowany zostaje na szkolenie w do 84 GSU (pomocnicza jednostka 84 Grupy Myśliwskiej). Wchodziła ona w skład polskiego 131 Skrzydła Myśliwskiego. Po blisko 3 tygodniach (6 listopada) otrzymuje przydział do równie słynnego 302 Dywizjonu Myśliwskiego „Poznańskiego”. Jednostka ta obok 300, 301 i 303 Dywizjonu brała udział w „Bitwie o Wielką Brytanię”. Dnia 30 września 1945 r. kończy służbę w 302 Dywizjonie i skierowany zostaje do bazy w Blackpool. Tylko w ciągu 3 lat (1942-1945) mjr pil. Ludwik Kraszewski wylatał ponad 1100 godzin (głównie na samolotach Spitfire). Były to loty zarówno bojowe (wykonał ich 153), jak i operacyjne.
Po zakończeniu służby wojskowej, rozpoczął naukę (od listopada 1945 r.) w Royal Technical College w Glasgow (Szkocja). Studia ukończył po 3 latach, uzyskując tytuł inżyniera-mechanika. Następnie wyjechał do Ontario (Kanada). Po kilku latach przeniósł się do Oakville, gdzie zmarł 21 stycznia 2012 r. Odznaczony został m. in. 3-krotnie Krzyżem Walecznych, 2-krotnie Medalem Lotniczym oraz wieloma innymi polskimi i brytyjskimi odznaczeniami.
tekst: Sławomir Hordejuk
materiał: Sławomir Hordejuk
opracowanie: Anna Ostapiuk
