09 marca w Białej Podlaskiej odbył się wernisaż bialskiej artystki Danuty Koszołko pt. „Moc i delikatność”. 66 urodziny, 44 lat twórczości i 22 lata od zwycięskiej batalii z rakiem. Te trzy cyfry związane z życiem artystki, były przyczynkiem do powstania tej wyjątkowej wystawy.
Na wystawie obejrzeć można było przede wszystkim obrazy nawiązujące do tytułu wernisażu „Moc i delikatność” z cyklu „Pomiędzy”. Malarstwo wzbogacały wiersze ze zbioru pt. „Jestem…” oraz „Dziękuję, że jesteś…”. Wiersze, lub jak woli sama artystka „przemyślenia”, były zaprezentowane m.in. na własnoręcznie przygotowanych kartonikach, które artystka osobiście wręczała gościom obecnym na wernisażu. Słowo wplecione było również między obrazy, a także w formie mówionej na prezentacji multimedialnej, gdzie znana aktorka Liliana Komorowska czytała wybrane wiersze artystki. Całość kompozycji dopełniały instalacje, na które składały się m.in. rzeźba kobiety, sylwetka mężczyzny w muszce czy ułożone w stos książki. Każda z nich wiąże się z jakimś wydarzeniem z życia artystki. Książki np. to nawiązanie do dawnej pracy w wydawnictwie warszawskim, gdzie malarka zajmowała się projektowaniem okładek do książek.
O swoim malarstwie mówi: – Moje malarstwo jest twórczością serca i duszy. Dążę w nim jedynie do przekazania istoty rzeczy za pomocą formy, która jest tylko środkiem wyrazu. Na obrazach zaprezentowanych na wystawie dominowała kompozycja abstrakcyjna. Ważnym elementem tych prac, jest dobór koloru, który jest dla artystki tak samo ważny, jak sama forma. – Wszystko jest energią, ma swoje wibracje, kolor także. Mój ulubiony turkusowy, jest podstawowym kolorem mojej drogi życia. Wibruje zdolnością dawania z siebie, głęboką sympatię do ludzi i świata. Czerwień pobudza energetycznie, wywołuje doznanie ciepła, usuwa lęki i strach. Dodaje odwagi i entuzjazmu. Turkus wywołuje uczucie chłodu. Jego wibracja kryje w sobie spokój, ciszę wewnętrzną, moc regeneracji. Połączenie czerwieni z chłodem turkusu stwarza efekt równowagi i harmonii.
Zapytana o źródła natchnienia odpowiada: – Nie szukam już natchnienia, bo ono tylko czasem pojawia się i znika. Jest ulotne jak pragnienie. W twórczości jestem spontaniczna, wolna a wyobraźni pozwalam płynąć nieskrępowanym potokiem. Przyjmuje z niej wszystko, niczego nie cenzuruję . W jej pracach głównym tematem jest człowiek, ale ten duchowy, nie fizyczny. – W moje twórczości ważną rolę ma człowiek i nie chodzi mi o piękne ciało. Nie jest ważny kształt, ani nawet wiek. Najważniejsze, by to ciało czuło. By miało kontakt z sercem i duszą. By po swojemu poruszało się, tańczyło kołysało, pląsało, by miało kontakt z przyjemnością, radością istnienia. Nic więcej nie ma znaczenia”. Celem tworzenia i pokazywania jego efektów tego jest dla malarki „nakreślenie ram niezbędnych do podróży wyobraźni odbiorcy, aby odnalazł radość z tej przejażdżki”.
Artystka choć spontaniczna i całkiem wolna w swoim malarstwie, korzysta z umiejętności technicznych, które zdobyła m.in. w Nałęczowskiej Szkole Plastycznej oraz w pracowni Andrzeja Lewandowskiego z Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. Ma to oczywiście przełożenie na zdolności warsztatowe kreacji tematów na swoich obrazach.
Pełna sala gości podczas wernisażu, świadczy tylko o tym, że sztuka naprawdę cieszy się zainteresowaniem wśród bialczan, wbrew spotykanym opiniom mówiącym o tym, że brak na nią popytu w mieście.
Na koniec warto wspomnieć o samym miejscu wystawy. Miejsce te zostało wynajęte przez artystkę tylko na ten jeden dzień, specjalnie na tę okazję. Duża przestrzeń w starej kamienicy przy ul. Reformackiej, zaadaptowana pod wystawę, okazała się strzałem w dziesiątkę, a samo pomieszczenie z powodzeniem mogłoby pełnić funkcję galerii na co dzień.
Część obrazów zaprezentowanych na wystawie, można będzie obejrzeć w Galerii „Cztery Pokoje” w Białej Podlaskiej (ul. Warszawska 8).
materiał: kultura / Biała Podlaska miasto
zdjęcia: Jakub(OvO)Sowa
